Otter
De otter is terug in de Biesbosch. Dat is prachtig nieuws, omdat de otter hier sinds 1988 was uitgestorven. Sinds de herinvoering van de otter in de Weerribben-Wieden in 2002 is dit dier op zoek naar nieuwe leefgebieden. Na veel omzwervingen en ondanks veel verkeerslachtoffers is de otter nu ook weer terug in de Biesbosch.
Otters kunnen zeven tot acht uur achter elkaar zwemmen, met een gemiddelde snelheid van anderhalf tot twee kilometer per uur. Ze duiken gemiddeld tien tot veertig seconden onder water. Otters zijn vooral ‘s nachts actief en leven voornamelijk solitair. Tijdens het foerageren kunnen ze drie tot tien kilometer afleggen. Overdag gebruiken ze beschutte plaatsen als rietbedden, ondergrondse holten en holle bomen als rustplaats. Soms is de ingang van een hol onder water gelegen. Het slaapgedeelte is dan voorzien van een luchtgat. De bodem van het slaaphol is bedekt met droog plantaardig nestmateriaal.
Een otter gebruikt vaak meerdere vaste rustplaatsen en holen binnen zijn woongebied. Ze geven hun gebied aan door uitwerpselen achter te laten op opvallende plekken. Boven op een grote steen of een omgevallen boom bijvoorbeeld. Otters maken soms zelf een bergje van zand, mos of gras waar ze vervolgens bovenop poepen. Samen met hun poep laten de otters ook nog eens extra geurstoffen achter. Als een otter de uitwerpselen van een andere otter ruikt dan komt hij al veel te weten over die otter: of het een vrouwtje of mannetje is en of het een jong of volwassen dier is. Je zal de otter niet snel zien maar de otteruitwerpselen zijn wel goed te ruiken! Stinken als een otter dus.
Meer over de campagne
Het is dit jaar precies 30 jaar geleden dat de Biesbosch de status nationaal park kreeg. Onder de noemer De Biesbosch, B&B vol leven, nodigt het Biesboschnetwerk omwonenden en bezoekers uit om dit jubileum mee te komen vieren.