Grutto
‘Grutto Grutto Grutto!’ Het doet wat met je het moment dat je in het voorjaar weer de eerste grutto zijn eigen naam hoort roepen. De terugkomst van onze nationale vogel is altijd een moment waar veel vogelaars de hele winter reikhalzend naar uitkijken. Toch is het horen van een grutto tegenwoordig lang niet overal meer zo vanzelfsprekend. Door ons huidige gebruik van het land hebben deze vogels steeds minder gebieden waar ze nog veilig in alle rust kunnen broeden en hun jongen grootbrengen. In de nazomer trekken onze grutto’s naar Zuid-Europa of Noord-Afrika om daar de winter door te brengen. In maart keren ze terug naar de broedgebieden in Noordwest-Europa. Dit is een lange en zware tocht die veel van de grutto’s vraagt. Het is dan belangrijk dat ze bij terugkomst of tijdens de doortrek een stop kunnen maken om even bij te komen en op te vetten. De Biesbosch is daar het aangewezen gebied voor!
Doordat de Biesbosch in verbinding staat met zowel de rivier als de zee, is het een zoetwatergetijdengebied. Het water gaat met het ritme van eb en vloed op en neer. Dit zorgt ervoor dat er in gebieden als de Noordwaard, die terug zijn gegeven aan de rivier, twee keer per dag met laag water slikplaten tevoorschijn komen. Dit slik zit vol met kleine beestjes die de grutto’s met hun lange snavel uit de grond kunnen peuren. Gebieden waar de grutto’s op zo’n grote schaal voedsel kunnen vinden vind je bijna nergens. Het is dus niet gek dat er in het voorjaar soms wel duizenden grutto’s tegelijkertijd in de Biesbosch te vinden zijn! Als ze hun buik weer goed vol hebben gegeten, trekt een deel van de grutto’s naar gebieden in de omgeving om te broeden.
Meer over de campagne
Het is dit jaar precies 30 jaar geleden dat de Biesbosch de status nationaal park kreeg. Onder de noemer De Biesbosch, B&B vol leven, nodigt het Biesboschnetwerk omwonenden en bezoekers uit om dit jubileum mee te komen vieren.